Exhibitie van een vrouwenlichaam

Op vrijdag zit er bij onze krant een bijlage, de ”Vrouw”. Het is een glossy, een magazine over van alles en nog wat, wat ons vrouwen bezighoudt. Op zich best een leuk blad met doorgaans interessante artikelen en allerhande nieuwtjes. Ik lees het blad elke week, althans dat probeer ik. De ene keer wat uitgebreider dan een andere keer, maar toch.

Iedere week staat er een rubriek in dit blad genaamd “Op De Huid”. In deze rubriek geven vrouwen zichzelf letterlijk bloot aan heel Vrouw/Telegraaf lezend Nederland. Deze rubriek wordt als volgt omschreven: ‘Ieder lichaam is prachtig, dus waarom zou je dat verbergen? Elke week geeft een vrouw met lef zichzelf bloot’. De deelneemsters, met lef, aan dit onderdeel zijn erg verschillend. De ene keer staat er een heel mooi meisje in lingerie die slechts een bevestiging van het mooi zijn wil hebben. Een andere keer staat er een mevrouw in haar ondergoed die een lange (lijdens)weg achter de rug heeft omdat ze, bijvoorbeeld, heel erg af moest vallen en zodoende trots haar “nieuwe ik” wil showen. Hier kan ik inkomen. Als je toch zo godvergeten hebt afgezien en wekenlang alleen groenvoer en wortels hebt moeten knagen, dan wil je toch ook dat heel Nederland het resultaat hiervan bewondert?

Maar het komt dus ook regelmatig voor dat mij de reden van het deelnemen aan deze rubriek geheel onduidelijk blijft. Er wordt altijd uitgelegd wat de beweegredenen van de persoon in kwestie zijn, maar dan nog. Toevallig afgelopen vrijdag sla ik een bladzijde van Vrouw nietsvermoedend om en word geconfronteerd met een behoorlijk omvangrijke, gevleesde dame in “verleidelijk” rood ondergoed. Het setje is in mijn ogen eerder ouderwets en door de groot voorkomende cupmaat wordt het allemaal wel erg rood. En onder dit setje puilen royale heupen en dito armen uit. Om over de buik nog maar te zwijgen want deze past nog maar net binnen het kader van de foto.

Op zich is hier niets mis mee, deze dame accepteert zichzelf compleet zoals ze is en wil er zelfs mee pronken. Uit het interview dat erbij geplaatst staat blijkt dat deze mevrouw totaal geen moeite heeft met haar uiterlijk en dat ze hier zelfs erg trots op is. Maar waarom al dit natuurgeweld delen met heel Nederland? Is er niemand die haar tussen neus en lippen door duidelijk kan maken dat enige vorm van exhibitie van haar minimaal bedekte geboortekostuum op de medemens wat onsmakelijk kan overkomen?

Ze geeft aan twee dingen aan haarzelf niet zo mooi te vinden: haar neus en het feit dat ze zo wit is. Nou, meid, geloof me: daar let geen mens op als ze je op deze foto zien! Nee, dat is het laatste waar de aandacht door getrokken wordt. Je buik; daar zou ik me meer zorgen om maken want die ziet er echt niet zo jofel uit. Er is een kindje uit geboren, ok. Maar bedek dit anders ook met een stukje textiel?

Als klap op de vuurpijl vermeldt ze in het interview dat ze erg trots is op deze buik en dat haar vriend altijd zegt dat hij haar buikje “een lekker kwabje” vindt. … Gádverdamme!

© Laura van Straaten - Oversteegen