Vakantie

 - Deze column was op 8 maart 2012 

"Blog van de Dag" 

op de site www.hippemamaclub.nl -

Max heeft voorjaarsvakantie! Twee weken maarliefst. De reden van deze twee weken ten opzichte van één week op andere scholen is mij onduidelijk, maar goed. Twee weken “lekker niets doen” (lees: te pletter vervelen), heerlijk uitslapen en pas in de kleren wanneer het meneertje zelf uitkomt.

Op zich fijn hoor, die twee weekjes lanterfanten. Maar er zitten ook zeker nadelen aan. Max kan zichzelf bij tijden namelijk niet echt goed vermaken. Er zijn dagen dat dit prima gaat, maar deze dagen vallen altijd nét niet in de vakantie. Dus komt het er op neer dat deze mama zich, van ’s ochtends vroeg tot het moment dat Max naar bed gaat, een kleuter waant en de kabouterpolonaise aan het lopen is, bezig is met verstoppertje en met blokken speelt. Daarna mag ik ook nog een mooie kleurplaat kleuren! … Joepie! …

Vandaag begint vol goede moed. De wekker gaat een uurtje later dan normaal af, wat op zich al heerlijk is natuurlijk. Max is geen kind dat vroeg uit bed komt, dus dit extra uurtje benut ik dan ook dankbaar. We gaan gezellig samen in pyjama naar beneden. We klungelen wat aan en daarna ga ik  vast kleren aantrekken. Max geeft aan zelf nog niet toe te zijn aan degelijke kledij dus ik laat dat voor het moment zo.

Tegen elf uur vind ik het welletjes en vraag hem vriendelijk of hij ook zijn kleren aan gaat trekken. Er wordt negatief en afwijzend gereageerd en gezegd nog niet zo ver te zijn. Eerst gaan we nog even verven! Dus alle verfspullen uit de kast. Oh nee, Max gaat toch liever kleien! Dus alle kleispullen uit de kast. Oh nee, Max gaat liever kamperen in de tent! Dus alle kampeerspullen uit de kast. Ondertussen is mijn woonkamer getransformeerd tot een camping waar het animatieteam bezig is met het dagelijkse knutseluurtje. Dit begint mij iets op de zenuwen te werken, helemaal als daarna ook nog eens alle aanwezige knuffels in huis mede-campinggasten blijken te zijn. Ik zie geen stukje vloer meer, alles is knuffel, verf en klei. En dit overigens binnen een tijdsbestek van ik schat een kwartier.

Om een uur of één vraag ik of Max een broodje lust. Ja, dat wil hij wel. Dus ik ga naar de keuken om een broodje te smeren. Of Max mee mag helpen? Tuurlijk, geen probleem. Laten we de keuken ook nog even bij het campingterrein aantrekken en als kantine gebruiken! Als we klaar zijn met smeren (letterlijk en figuurlijk) probeer ik een plekje op de bank te veroveren tussen alle Elmo’s, Mickey Mousen en weet ik wat voor figuren. Zo zitten we gezellig samen met alle campinggasten ons broodje op te eten. Boven alle knuffels uit ontwaar ik nog net een puntje van Max zijn haar aan de overkant van de bank.

Ik leg me er maar bij neer en ondertussen verheug ik me stiekem al weer op de volgende vakantie: lekker “niets” doen!