dinsdag 27 september 2011

Accenten en vooroordelen

Gek eigenlijk dat je na het horen van een accent direct een vooroordeel hebt. Ja, ik heb zelf ook een accent. Een Twents accent. Voor sommige staat dit zelfs synoniem voor domheid. Maar ik doe dat zelf ook hoor, vooroordelen hebben over mensen zodra ik de stem met het betreffende accent hoor.

Een Zeeuwse zie ik standaard met twee zijspiegels, in klederdracht en met een boterkuipje rondlopen. Drentenaren zijn met z’n allen veen of turf aan het steken. Mensen uit Overijssel staan standaard in hun blauwe boeren-overall tot hun enkels in de koeienstront en mensen uit Brabant zijn voortdurend lam van het Bavaria drinken en carnaval aan het vieren. Limburgers zijn allemaal aan de vlaai en Friezen schaatsen of klunen de ganse dag. Met de bewoners van de eilanden weet ik mij niet goed raad, maar ik denk dat ze allemaal druk bezig zijn in de zeehondenopvang en alleen maar fietsen en ’s avonds rond een kampvuur muziek zitten te maken. Zuid-Holland koppel ik aan Den Haag en dan heb ik een beeld van shag-rokende, schreeuwende en getatoeëerde ADO-supporters. Amsterdam is Noord-Holland en Flevoland ineen en da’s ook weer zo een hoofdstuk apart. Een Amsterdams accent is weer stoer en komt amicaal over. Voor mensen met een dergelijk accent heb ik zelfs een soort van interesse, zonder de mens achter het accent persoonlijk te kennen. 

In mijn wereld van de (overigens geheel ongegronde en puur op mijn fantasie berustende) vooroordelen zijn eigenlijk alleen mensen uit Utrecht en Gelderland “normaal”. Maar dan ook weer de Achterhoek uitgezonderd, daar ze ginds allemaal al biergooiend, oerend hard aan het høken zijn. 

Heb ik het eerder over ‘in zijn algemeenheid’, nu word ik iets persoonlijker. Neem nu onze voormalige minister van Verkeer en Waterstaat. Camiel Eurlings. Als deze man begon te praten, zat ik al in een aaah, schattig-sfeertje. Deze man neem ik dan op voorhand al niet serieus. Alleen door zijn aparte tongval. Ik heb dus direct een beeld van Camiel met een steek op zijn hoofd, voorop in de polonaise, mét een stuk vlaai in de hand. Ilse de Lange komt grappig en enigszins dommig over als ze begint te praten met haar Almelose accent. Maar zo dom kan ze toch niet zijn gezien haar behaalde successen. Dat is dan wel weer grappig.  Je kunt ook een slaatje slaan uit je accent. Zie een Herman Finkers. Een geweldig cabaretier, maar zonder accent, waarschijnlijk, weinig succesvol.

Zo kocht ik laatst, online (ja,zelfs hier hebben we een internetverbinding) een kledingstuk van een voor mij onbekende mevrouw uit Amsterdam. De mailwisseling was direct meer dan amicaal. Zo stelde zij zelfs voor om het kledingstuk mee te nemen naar haar zuster in Nijverdal, dat was toch bij mij om de hoek… Dusss … dat wordt opsturen. Bij ontvangst van het kledingstuk zie ik dat deze mevrouw meer aan portokosten kwijt was dan het bedrag dat ik naar haar had overgemaakt. Dat kon ik toch niet verkroppen en heb direct de helft van de verzendkosten voor mijn rekening genomen en aan deze mevrouw overgeboekt. Ik krijg dezelfde avond nog een mailtje van haar. Ze was helemaal ontdaan door dit gebaar en bedankte mij zelfs voor het feit dat zij hierdoor het besef heeft teruggekregen dat er ook nog goede mensen bestaan. 

Of zal ze, stoer als ze moet zijn, gedacht hebben: nooit verwacht van zo’n domme boer?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten