Euroshopper

Ze zijn er weer! De Euro-weken bij de C-1000! Heerlijk, folder uitpluizen op zoek naar de artikelen welke interessant zijn en met je lijstje in de hand op zoek naar de koopjes. Ik twijfel, maar telkens, zonder uitzondering, wanneer je ook komt, zijn de betreffende schappen met de bedoelde Euro-knallers … leeg … Je bent er nu toch en boodschappen moet je alsnog hebben, dus neem je maar een, veelal duurder, alternatief. Met voorbedachten rade? - Meneer van de Rode Supermarkt? Niks geen Eurootjes, nee, gewoon (te) veel Euro’s betalen bij de kassa.

Zo vind je bij de Albert Heijn het goedkope alternatief qua producten in de vorm van het merk Euroshopper. Goede kwaliteit voor weinig. Dat weinig, dat klopt. Maar goede kwaliteit, nwoh … Ik heb wel eens spullen gehad die werkelijk niet te eten waren. Zelfs de honden halen hun neus er voor op. Dus wat kies je de volgende keer: juist, het duurdere alternatief. En die schappen zijn nu juist altijd wél goed bevoorraad. 

De “meneer van de Rode Supermarkt” en de “meneer van de Blauwe Supermarkt” hebben volgens mij een gezamenlijk vakantieadres. Daar zitten ze zich met z’n tweeën, al cocktail-nippend, aan het zwembad te verkneukelen om de domheid van de Euro-jagers! We trappen er elke keer in, en dat is dus volgens mij precies de bedoeling van deze jongens.

Het komt bij ons ook veelvuldig voor dat bij controle van de kassabon van de boodschappen er weer ’s iets niet klopt. De beloofde 35% korting is niet verrekend, de tweede voor de helft van de prijs is toch per ongeluk voor de hoofdprijs verkocht en door een slapende caissière is het toiletpapier twee maal door de scanner gegaan. Vaak scheelt het centen waardoor je ook niet de moeite neemt om terug te gaan naar de winkel. Gevolg: veel meer Euro’s kwijt dan de bedoeling was en de heren laten zich het glas voor de twee keer volschenken gevolgd door een duik in het waarschijnlijk zeer aangename zwembad.

Dit weekend was het weer raak. Eén artikel twee maal aangeslagen. Ik bellen naar de supermarkt. Geen zorgen mevrouw, want bij een volgend bezoek aan deze winkel krijgt u zonder probleem het teveel berekende bedrag terug. Dus ik moet weer naar deze supermarkt! Terwijl het niet mijn fout is maar die van hun. Nu opperde mijn man de optie om te vragen om het bedrag aan ons over te maken. Dat laat ik mij in het heetst van de strijd niet twee keer zeggen, dus telefoon gepakt en deze waarschijnlijk uitzonderlijke vraag gesteld. Nee, daar doen ze niet aan, wordt mij op lacherige toon gezegd. Na mijn vraag waarom dan wel niet (ik maak tenslotte toch ook het bedrag min of meer naar hun over door mijn pinbetaling?) wordt mij gevraagd maandag even terug te bellen en te vragen naar de bedrijfsleider.

Dus ik bel maandag terug en vraag naar de betreffende heer. Helaas, hij blijkt op vakantie …

© Laura van Straaten - Oversteegen