dinsdag 27 september 2011

Een tuintje

Leuk! Een tuintje. De een heeft er één op z’n buik, de ander één in z’n hart en ik heb ‘m rondom mijn huis. Zeg maar: Tuin, met een hoofdletter T van Tjee, wat een onderhoud zeg, zo’n tuintje. En dan vooral in het voorjaar en de herfst. In het voorjaar heb je veelal geen zin om je tijd te besteden aan het wroeten in de tuin en ga je liever op je gemak met een bakje koffie genieten van de prille voorjaarszonnestralen. En in de herfst is het weer vaak te slecht om lekker in de tuin aan het werk te gaan. In de zomer is het te heet en in de winter te koud. Of is de tuin bedekt met sneeuw. Kortom: tijd vinden en maken voor het onderhoud aan je tuin is lastig.

Maar toch geeft onze Piet Paulusma elke dag een rapportcijfer aan het tuinierweer voor de volgende dag. Grappig, dat je daar een cijfer aan kan koppelen. Want wat de één een 8 vindt, kan voor de ander wel een 6-je zijn of andersom. Of in Groningen is het een 9, maar in Maastricht komt het uiteindelijk toch uit op een 5-. En daar sta je dan, in het zuiden des lands met je schepje in je hand klaar om de strijd aan te gaan met het brullende onkruid. Blijkt Pietje weer ’s te voorbarig geweest te zijn! Of, Piet geeft een 10 maar ik kijk naar buiten en waardeer de chaos met een onvoldoende. En dan heb je een probleem.

Want: wat een rotzooi komt er uit die tuin, niet normaal. Wel eens gehoord van “bruidsluier”? Als je echt een hekel hebt aan iemand, geef ‘m eens “bruidsluier” voor z’n verjaardag. Geef er direct een goede snoeischaar bij, want die heeft hij of zij gegarandeerd nodig. Sta je de bruidsluier voor de tweede keer op een dag te snoeien en dwalen je gedachten even af: kijk om en de bruidsluier is weer in dezelfde staat als toen je begon. Deze kun je dus gewoon ZIEN groeien.

Gras hebben we ook. Althans: wat er voor door mag gaan. De hondjes hebben zich dit stukje groen toegeëigend. Een gazon mag het niet heten want dan stel ik mij een fris-groen strak grasmatje voor. Bij ons is het een donkergroen, glooiend heuvellandschap met tussenliggend onkruid en kale plekken her en der. Wel is het gras tussendoor heel speels voorzien van enorme gaten en kuilen waar met gemak drie honden in passen voor het spelen van verstoppertje. Maaien wordt dus lastig, zo niet onmogelijk. 

Voorheen hadden wij rondom het huis gras. Dit hebben wij deels laten vervangen door onderhoudsvriendelijke stenen. Ik maak hier van: onderhouds-ON-vriendelijk. Zie je op gras een blaadje liggen, dan laat je dit fijn voor wat het is. Ligt dit op steen, dan ruim je het op. Worteldoek wat er toch voor is om de groei van onkruid tussen de tegels te belemmeren, blijkt hier onkruid juist aan te trekken. 

Vorig jaar hebben we een storm moeten doorstaan welke een spoor van vernieling heeft achtergelaten in ons tuintje. Bomen die er al jaren stonden zijn geknakt als luciferhoutjes. Nou, dacht ik: dat ruimt lekker op en scheelt een hoop snoei- en opruimwerk de komende tijd. Niets is minder waar, ik heb ze zelfs nog niet eens gemist!

Dus als Piet weer eens een ongegrond cijfer geeft aan het tuinierweer voor de volgende dag, dan hoop ik dat hij snel jarig is! Want dan weet ik namelijk nog een leuk cadeautje voor hem!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten