Het is weer uitverkoop. Hetgeen waar je een paar weken geleden nog het volle pond voor moest betalen, tik je nu voor een appel en een ei op de kop. Kortingen van 10 tot wel 70%! De helft van de helft. 2 Halen, 1 betalen. Wat? 4 Halen, 1 betalen. Ik kocht een kledingstuk, afgeprijsd van EUR 25,- voor EUR 10,- en daarbij kreeg ik er ook nog een 2e artikel gratis bij. Het kan niet op. Samenvattend: een paar weken geleden had ik EUR 50,- kunnen aftikken, nu slechts een tientje. 80% korting! Is het artikel anders? Nee. Is de kwaliteit anders? Nee. Raken ze de kleding aan de straatstenen niet kwijt? Ja! Wachten de klanten massaal op de uitverkoop? Misschien.
Maar hoe kan dit nu eigenlijk? Want de mensen van de winkel moeten toch ook hun centjes verdienen om te eten en hun rekeningen te betalen? Blijkbaar verdienen ze zelfs met deze bedragen hun boterham en worden we gewoon de rest van het seizoen in het ootje genomen. Of: staan er daarom zo veel panden leeg in de stad en overleven alleen de grote jongens als een C&A, H&M en noem maar op? Met een degelijke formule en een gezonde financiële situatie als ruggensteun. En heeft de kleine zelfstandige het nakijken? Of je nu in Zwolle, Maastricht of Groningen loopt: qua winkelaanbod geen verschil. Als alles dus nu voor dergelijke bedragen verkocht kan worden, waarom moet het dan de rest van het jaar zo duur zijn? En waarom dan de ongelijke strijd aan gaan met de kleine middenstander? En waarom loopt er normaal geen hond in de stad en hangen ze er nu overal met de benen uit? Lijkt mij toch een wijze les uit te leren.
Ik heb al eerder een column geschreven over dat alles duurder wordt. Neem nu De Banken. “De Grote Jongens” verhogen allemaal hun tarieven en bijdragen. Gewoon een (betaal)bankrekening hebben, kost je tegenwoordig bakken vol met geld. Als voorbeeld: alleen het mogen hebben van een bankpas kost mij een bijdrage van EUR 4,- per maand. En dan heb ik het gewoon over een privérekening. Wanneer je het hebt over een zakelijke rekening, dan mag je helemaal een emmer meenemen. Daarom verbaast het mij telkens dat bijvoorbeeld een ABN erg actief is in sponsoring. Ik betaal daar dus aan mee, onbewust bewust. Ik zit daar persoonlijk echt niet op te wachten, maar ik heb geen keus. Banken maken winst, sponsoren zich suf, maken de meest flitsende reclamespots en wij als klant maar betalen. Ik wil gewoon slechts een betaalrekening, en geen official sponsor worden van een voetbalclub, een golftoernooi of een hardloopevenement.
Banken zien zich, ondanks de meer dan prettige resultaten, genoodzaakt hun kosten te verhogen, mede dus om dingen mee te doen waar ik niet om heb gevraagd en wat in mijn ogen geen enkel raakvlak heeft met het administratieve deel van het betalen van mijn rekeningen. Winkeliers bieden hun waar te duur aan, waarna uiteindelijk pas in de uitverkoop tot daadwerkelijke koop wordt overgegaan. Kleine winkeliers kunnen hier niet op wachten. Zij die hun best wel willen doen maar gewoon niet tegen de groten op kunnen boksen gaan er aan onderdoor. Verzuipen in de gekte. De kraan wordt dichtgedraaid door de bank. Bijvoorbeeld door die bank met ideeën.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten